Formy przemocy
10.04.2014
Publiczne poniżenia, groźby zastosowania przemocy, zakaz opuszczania domu lub zamykanie w domu, ciągłe krytykowanie, zmuszanie do oglądania materiałów pornograficznych – czyli przemoc psychiczna, to zgodnie z raportem unijnej Agencji Praw Podstawowych o przemocy wobec kobiet w całej Unii Europejskiej, najczęściej występująca forma przemocy w Europie.
Przemoc wobec kobiet to nie tylko siniaki!
Przygotowany przez Agencję Praw Podstawowych raport „Przemoc wobec kobiet UE: codziennie i w każdym miejscu”, to pierwszy tak kompleksowy materiał dotyczący zjawiska przemocy, której ofiarą są kobiety. W największym na świecie badaniu na ten temat uczestniczyło 48 tys. kobiet z 28 krajów członkowskich. Z przeprowadzonych badań wynika, że 43 % kobiet doświadczyło przemocy psychicznej ze strony obecnego lub byłego partnera. Unijny raport jasno pokazuje, że przemoc fizyczna to nie jedyna forma przemocy, której doświadczają kobiety. Należy pamiętać, że przemoc to jednorazowe lub powtarzające się działania lub zaniechania, przyjmujące jedną z niżej wskazanych form.
Przemoc fizyczna – to każde zachowanie, którego celem jest zadanie cierpienia i bólu fizycznego, pogorszenie zdrowia, pozbawienie życia czy uszkodzenie ciała. Przemoc fizyczna może być nagła i niespodziewana lub zadawana systematycznie i bezlitośnie.
Przykłady: bicie, wykręcanie rąk, duszenie, kopanie, popychanie, zadawanie ran, pozbawienie jedzenia, picia, snu; zmuszanie do zażywania alkoholu, narkotyków.
Przemoc psychiczna – to każde zachowanie, którego celem jest absolutne posłuszeństwo
i lojalność ofiary wobec sprawcy. Zachowania te prowadzą między innymi do zmniejszenia poczucia własnej wartości, wywołania cierpienia i krzywdy moralnej, wzbudzania w kobiecie strachu oraz pozbawienia poczucia bezpieczeństwa i kontroli nad własnym życiem.
Przykłady: ciągłe krytykowanie, upokarzanie, grożenie, wmawianie choroby psychicznej, izolowanie od rodziny i przyjaciół, stałe kontrolowanie, powtarzanie i wmawianie kobiecie, że jest głupia, brzydka, nic nie warta, że nikt jej nie zechce; grożenie odebraniem dzieci, wrogie nastawianie dzieci, zamykanie w domu, kontrolowanie wszelkich wyjść.
Przemoc seksualna – to każde zachowanie mające na celu zmuszanie ofiary do podjęcia współżycia, niechcianych zachowań seksualnych lub zdeprecjonowania jej seksualności.
Przykłady: gwałcenie, obmacywanie, zmuszanie do współżycia z innymi osobami, wyśmiewanie preferencji seksualnych, zmuszanie do nieakceptowanych form współżycia, zmuszanie do kontaktów kazirodczych.
Przemoc ekonomiczna – to każde zachowanie, którego celem jest ekonomiczne uzależnienie ofiary od sprawcy.
Przykłady: zakazywanie wykonywania pracy zawodowej, zabieranie wynagrodzenia, niszczenie rzeczy osobistych, odmawianie pieniędzy na dom, zmuszanie do podpisywania zobowiązań finansowych (kredyt, pożyczka), ukrywanie informacji o stanie finansów rodziny.
Wyniki przeprowadzonego badania jednoznacznie pokazują, że większość kobiet wobec stosowanej w stosunku do nich przemocy, czuje się bezradna i bezbronna. Niepokojące
są również dane dotyczące Polski. Zgodnie z raportem jedynie 26 % przebadanych Polek przyznało, że w przypadku przemocy fizycznej i seksualnej zwróciło się na policję lub
do organizacji pomocowych. Oznacza to, że dwie na trzy ofiary przemocy w ogóle nie zgłaszają sprawy do odpowiednich organów i nie próbują prosić o pomoc. Co więcej, Polki często nie wiedzą gdzie szukać pomocy, wiele z nich nie zna żadnej organizacji pomagającej kobietom doświadczającym przemocy.
Natalia Petryk
Radca Prawny
Raport dostępny na stronie internetowej:
http://fra.europa.eu/en/press-release/2014/violence-against-women-every-day-and-everywhere